Vanaf 2010 begint er weer een beetje vooruitgang. Zo werd "Energie" 5e duifkampioen in NIC en zijn moeder "Kaaya" eindigde in 2011 op dezelfde plaats. Doordat Jouke waterlander ging verhuizen werd het "Jouke koppel" gevormd waar in 2012 al een jaarling 2x een eerste van het hok vloog.

Ook is er in 2012 een ronde uit de kwekers van Reind van der Weij aangeschaft, waaronder een volle broer van de 1e Nat Ruffec 2012. Zo bouw ik rustig verder en de gemiddelde kwaliteit van de duiven is weer beduidend aan het stijgen. Dit blijkt ook bij verschillende andere liefhebbers door de bonnen die elk jaar worden geschonken van de eerste ronde van de kwekers. De late Limoges van 2012 liet weer even zien hoe sterk de duiven zijn. Met een 2e 7e 8e 10e 15e en 20e van 100 duiven in de NIC met 10 mee een mooie uitslag waarmee ook op afdelingsniveau weer sterk wordt gevlogen. 

​

Zo gaan we verder en m.u.v. 2015 ben ik elk jaar terug te vinden bij de eerste 6 van het sterke inkorfcentrum "De Vredesduif" te Noordwolde (Fr) Tot er in 2016 een ramp gebeurde en ik werd opgenomen op de IC wat uiteindelijk een totale omschakeling in beweging bracht. In 2016 met hulp van anderen nog 5 generaal in het NIC geworden en 2017 met heel veel moeite (lichamelijk) 2e generaal Hierna de kogel door de kerk en gestopt met de meerdaagse. Maar de kwekers blijven !

Zo met weinig motivatie gestart op de vluchten in 2018 waar in de loop van april nog een paar (7 stuks) jonkies werden gekweekt die dan wel serieus (onverduisterd) zijn gespeeld

​

Dan ook nog een echtscheiding na bijna 35 jaar huwelijk doet alles zakken tot een niet eerder meegemaakt dieptepunt.

​

Dus ook 2019 werd een rommelig ongemotiveerd jaar.  Er werd niet meer gekweekt uit de meerdaagse voor het vlieghok m.u.v. de "Jellema's" die nog 80% of meer Beerda bloed in zich hebben. Op basis van resultaten worden de duiven geselecteerd Ze moesten dus kunnen prijsvliegen op de programmavluchten.